Agnieszka Łyś, dr hab. Kamilla Bargiel-Matusiewicz, dr Tomasz Krasuski (WUM) i dr Anna Studzińska (AEH) opublikowali artykuł dotyczący parametrów psychometrycznych polskiej adaptacji kwestionariusza Updated Illinois Rape Myth Acceptance Scale. Kwestionariusz mierzy akceptację pięciu rodzajów mitów na temat zgwałceń:
- mity opierające się na założeniu, że ofiary zgwałceń same są sobie winne (np. „Jeśli dziewczyna idzie do pokoju sama z chłopakiem, kiedy są na przyjęciu, to jest to jej wina, jeśli zostanie zgwałcona.”),
- mity opierające się na założeniu, że zgwałcenie to rezultat niekontrolowanego pożądania (np. „Gwałt ma miejsce, kiedy popęd seksualny mężczyzny wymyka się spod kontroli.”),
- mity opierające się na założeniu, że alkohol zmniejsza winę sprawcy (np. „Kiedy facet jest pijany, może kogoś zgwałcić nieumyślnie.”)
- mity opierające się na założeniu, że niektóre formy seksu bez zgody drugiej osoby nie są zgwałceniami (np. „Jeśli dziewczyna nie odpowiada na atak siłą fizyczną, nie można tak naprawdę mówić o gwałcie”)
- mity opierające się na założeniu, że fałśzywe oskarżenia o przestępstwa seksualne są czymś nagminnym (np. „Oskarżenia o gwałt są często używane jako sposób na odegranie się na facetach.”).
Analiza parametrów psychometrycznych kwestionariusza wskazuje, że jest on rzetelnym i trafnym narzędziem. Ponadto okazało się, że akceptacja mitów na temat zgwałceń, mierzona polską wersją Updated Illinois Rape Myth Acceptance Scale jest dodatnio skorelowana z seksizmem ambiwalentnym, przekonaniem o biologicznym pochodzeniu różnic między płciami, orientacją na dominację społeczną, prawicowym autorytaryzmem, konserwatyzmem i usprawiedliwianiem systemu, co także wskazuje na trafność teoretyczną kwestionariusza.
